นักเดินเรือในสมัยก่อนจะรู้จักเกาะแห่งนี้ในชื่อว่า จังซีลอน แต่เดิมนั้นไม่ได้ใช้ชื่อนี้หากแต่ใช้ชื่อ ภูเก็จ แปลว่า เมืองแก้ว ซึ่งมีความหมายตรงกับความหมายเดิมที่ชาวทมิฬเรียกเมืองแห่งนี้ว่า มณิคราม ตามหลักฐานที่ปรากฎเมื่อ พ.ศ. 1568 ปัจจุบันภูเก็ตเป็นเกาะที่ใหญ่ที่สุดของประเทศไทย ที่มีประวัติความเป็นมานานนับพันปี เป็นที่รู้จักของนักเดินเรือในสมัยก่อนที่ใช้เส้นทางระหว่างจีนกับอินเดียผ่านแหลมมลายู มีหนังสือที่เก่าแก่ที่สุดคือหนังสือภูมิศาสตร์ และแผนที่เดินเรือของปโตเลมีเมื่อประมาณ พ.ศ. 700 ได้กล่าวถึงการเดินทางจากแหลมสุวรรณภูมิลงมายังแหลมมลายู ว่าจะต้องผ่านแหลม "จังซีลอน" ซึ่งก็คือจังหวัดภูเก็ตในปัจจุบันนั้นเอง นอกจากนี้ยังปรากฎตามหลักฐานทางประวัติศาสตร์ไทย ว่าภูเก็ตเคยเป็นส่วนหนึ่งของอาณาจักรตามพรลิงค์ ต่อมาจนถึงสมัยอาณาจักรศรีวิชัย และในสมัยอาณาจักรศิริธรรมนครเรียกเกาะภูเก็ตว่า "เมืองตะกั่วถลาง" เป็นเมืองที่ 11 ใน 12 เมืองนักษัตริย์ โดยใช้ตราประจำเมืองเป็นรูปสุนัข จนถึงสมัยสุโขทัยเมืองถลางขึ้นอยู่กับเมืองตะกั่วป่า

                 ในสมัยกรุงศรีอยุธยาชาวฮอลันดามาสร้างสถานที่เก็บสินค้า เพื่อรับซื้อแร่ดีบุกที่ภูเก็ต ดังนั้นเกาะภูเก็ตทางตอนเหนือและตอนกลางเป็นเมืองถลางที่มีคนไทยปกครอง ส่วนทางตะวันตกและทางตอนใต้ของเกาะเป็นเมืองภูเก็ตที่มีชาวต่างชาติเข้ามารับซื้อแร่ดีบุก จนกระทั่งในสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้น กษัตริย์พม่าได้ยกทัพมาตีหัวเมืองต่างๆทางใต้เรื่อยมา จนมาถึงเมืองถลางซึ่งขณะนั้นเจ้าเมืองถลางเพิ่งจะถึงแก่กรรมลง คุณหญิงจันภริยา และคุณหญิงมุกน้องสาวรวบรวมกำลังพลต่อสู้กับพม่าจนแตกพ่ายไปในที่สุด เมื่อวันที่ 13 มีนาคม 2328 พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราชจึงทรงพระกรุณาโปรดเกล้าแต่งตั้งคุณหญิงจันเป็นท้าวเทพกษัตรี และแต่งตั้งคุณหญิงมุกเป็นท้าวศรีสุนทร ต่อมาเมื่อเมืองภูเก็ตเติบโตขึ้นจากการค้าและเหมืองแร่ ในสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 5 ได้รวบรวมหัวเมืองทะเลทางชายฝั่งตะวันตกเป็นมณฑลภูเก็ต และเมื่อปี พศ. 2476 ได้ยกเลิกมณฑลภูเก็ตเปลี่ยนมาเป็นจังหวัดภูเก็ตตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา

          ภูเก็ต เป็นเกาะใหญ่ที่สุดของประเทศไทย มีฐานะเป็นจังหวัดหนึ่งในภาคใต้ ตั้งอยู่ทางชายฝั่งทะเลตะวันตกของประเทศไทยในน่านน้ำทะเลอันดามัน มหาสมุทรอินเดีย มีพื้นที่ประมาณ 543 ตารางกิโลเมตร ความยาวสุดของเกาะภูเก็ตวัดจากทิศเหนือถึงทิศใต้ประมาณ 47.8 กิโลเมตร และส่วนกว้างที่สุดวัดจากทิศตะวันออกถึงทิศตะวันตกประมาณ 21.3 กิโลเมตร