เก็บของเก่ากับยักยอกทรัพย์สินหาย

                                                                                  เรียบเรียงโดย “อัยการอ๊อด”

                                                                                                   ณัฐพงษ์  พุฒแก้ว  อัยการจังหวัด

                                                                                              คดีเยาวชนและครอบครัวจังหวัดภูเก็ต

               ในท่ามกลางวิกฤติมหาอุทกภัยน้ำท่วมไปครึ่งประเทศยาวนานอย่างนี้  ได้มีผู้ได้รับความเสียหายมากมาย  บางคนเสียชีวิต บางคนบาดเจ็บ  บางคนเสียเฟอร์นิเจอร์  ทรัพย์สินเงินทอง  บางคนเสียงานเพราะโรงงานถูกปิด  แต่จะเสียอะไรก็เสียไปเถอะครับ  มันเป็นของนอกกาย ไม่ตายก็ยังหาใหม่ได้  แต่ขอให้อย่าเสียกำลังใจก็แล้วกัน  ผู้เขียนขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนครับ 

              แต่ในท่ามกลางวิกฤตินี้  ก็ยังมีโอกาสให้กับบางคนที่มองเห็นลู่ทางทำมาหากิน  เช่น อู่ซ่อมรถ  ร้านขายเฟอร์นิเจอร์  ผู้รับเหมาก่อสร้าง ซ่อมแซม บริษัททำความสะอาด หรือแม้กระทั่งคนเก็บหาของเก่าขาย  ซึ่งได้โอกาสที่ทรัพย์สินเฟอร์นิเจอร์ของหลายต่อหลายคนได้ถูกกระแสน้ำพัดลอยไปตามน้ำไปติดอยู่ตามจุดต่าง ๆ เมื่อน้ำแห้ง  คนหาของเก่าแทบไม่ต้องไปหาซื้อที่ไหนเลย  ขับซาเล้งไปขุดหาเอาตามกองขยะที่สูงสุมหัวอย่างกะภูเขา  ไม่ต้องเอาไข่ไปแลก  ไม่ต้องเอากะละมังไปเปลี่ยน  ก็หาของที่ยังพอใช้ได้ไปฟรี ๆ  ไม่ต้องเสียตังค์  เพียงแต่อาจต้องไปซัก  ไปซ่อม  หรือทาสีใหม่เท่านั้นเอง  ซึ่งอาจจะนำไปใช้เองหรือนำไปขายต่อก็แล้วแต่

               ส่วนในประเด็นเรื่องข้อกฎหมายนั้น  มีฐานความผิดที่พอจะนำมาเทียบเคียงให้คิดกัน

เล่น ๆ   ก็คือเรื่องยักยอก  ซึ่งความผิดฐานยักยอกโดยทั่วไปนั้นหมายถึง การที่ได้ครอบครองทรัพย์ของผู้อื่น  แล้วเบียดบังเอาทรัพย์นั้นเป็นของตนเองโดยทุจริต(ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๓๕๒ วรรคแรก) แล้วยังมีความผิดฐานยักยอกทรัพย์สินหายอีกด้วย  โดยเป็นลักษณะที่ทรัพย์นั้นได้มาอยู่ในความครอบครองของผู้กระทำความผิดเพราะเขาส่งมอบให้โดยสำคัญผิด เช่น แม่ค้าทอนเงินเกิน ก็อมไว้ไม่บอกเขา หรือเป็นทรัพย์สินหายซึ่งผู้กระทำความผิดเก็บได้ เช่น ขับรถแท็กซี่แล้วมีผู้โดยสารทำกระเป๋าตังค์ตกไว้  ก็เก็บเป็นของตัวเองไม่คืนเขา  อย่างนี้เป็นความผิดฐานยักยอกทรัพย์สินหาย ตามมาตรา ๓๕๒ วรรค ๒  ซึ่งมีโทษกึ่งหนึ่งของฐานยักยอกธรรมดา ประเด็นสำคัญว่าการกระทำใดจะมีความผิดฐานนี้หรือไม่ก็คือต้องดูว่า  เจ้าของเขายังติดตามเอาคืนอยู่หรือไม่  หากยังติดตามเอาคืนอยู่  คนที่เอาไปก็มีความผิด  แต่ถ้าเขาไม่สนใจติดตามเอาคืนแล้ว  คนที่เอาไปก็ไม่มีความผิด  เพราะถือว่าเป็นทรัพย์ที่ไม่มีเจ้าของแล้ว  ในส่วนของการเก็บเฟอร์นิเจอร์หรือทรัพย์อย่างอื่นที่ลอยมาตามน้ำนั้น    จะถือว่ามีความผิดหรือไม่  เรื่องนี้ผู้เขียนเห็นว่าทรัพย์สินที่ลอยมาตามน้ำนั้นโดยเฉพาะเฟอร์นิเจอร์  เจ้าของไม่น่าจะสนใจติดตามเอาคืนแล้ว  เพราะไม่รู้ว่าลอยไปที่ไหน  และถึงเอาคืนก็น่าจะอยู่ในสภาพที่ใช้ไม่ได้แล้ว  จึงน่าจะไม่มีความผิดฐานยักยอกทรัพย์สินหาย

             แต่อย่างไรก็ตาม  อาจมีทรัพย์บางอย่างที่เจ้าของยังสนใจติดตามเอาคืนอยู่  เช่น จระเข้ที่เขาเลี้ยงไว้หลุดออกมา ไปกัดคนได้รับบาดเจ็บก็ต้องไปว่ากันอีกเรื่องหนึ่ง  ถ้าเจ้าของเขายังติดตามไปจับคืนมาอยู่  ถ้าใครจับได้  ต้องเอาไปคืนเจ้าของเขา  ถ้าไม่คืนแต่นำไปผัดเผ็ดจรเข้  แกงพริกจรเข้  จรเข้ตุ๋นยาจีน   อย่างนี้ก็อาจจะมีความผิดฐานยักยอกจระเข้หาย  ถ้าเจ้าของเขาเอาเรื่อง  ไม่รู้ด้วยนะจะบอกให้